Een nieuwe week in het warme Zuid-Afrika

Dag 13: 14/02/2019

Dag twee als leerkracht of ‘juffrou Justine’ in Komatipoort. Joepie! Mijn eerste kookles in Zuid-Afrika. Op het programma stond rolkoek en dit samen met grade 11. Ok, ik geef toe dat er wel wat stress aanwezig was. Niet om het lesgeven zelf, maar om tijdig klaar te geraken. Want 70 minuten koken is heel weinig om veel te doen met de leerlingen. Ik stelde me kort voor, vertelde wat we gingen doen en we begonnen eraan. Toen de bel ging, dacht ik “Neem ik nu de African time over of… “. Ik voelde me teleurgesteld in mezelf, want de leerlingen waren nog niet klaar. Mevrouw Danita zag dit en stelde mij onmiddellijk gerust dat ik er niets aan kon doen. Ze vertelde me dat zij ook altijd in tijdsnood zit. Uiteindelijk konden de leerlingen 15 minuten later de klas verlaten. Wat mij hier zo opvalt, is het idee naar de poetsvrouwen toe. Wij maken het vuil en de poetsvrouwen zullen wel alles na ons komen opkuisen, want ja dat is toch hun job? Zo denken de mensen in de school er toch over. Ik vond dit niet kunnen, dus hielp ik samen met de poetsvrouwen wat opruimen. Uiteindelijk ging de bel terug en moest ik naar mijn volgende les.

De volgende twee lessen gingen over aardrijkskunde. Dit deed ik samen met Seppe. Vanessa, onze mentor zei: “It is just a revision, nothing more”. Alleen was het voor ons toch niet zo duidelijk dat het herhaling was, want we mochten eigenlijk terug vanaf nul starten. Met handen en voeten legden we alles uit.

Dag 14: 15/02/2019

Volgens mijn agenda moest ik drie lessen geven, de laatste drie uren van de dag. Alleen besloten de leerlingen van de school hier anders over. Grade 8 tot 12 besloot om te protesteren en geen les te volgen. De leerkrachten gingen hiermee akkoord. Seppe, Casey, Emily en ik keken elkaar vragend aan. Als je als een groep leerlingen beslist om geen les te volgen, dan kan dit hier dus zomaar. Leerkrachten hebben hier dus weinig invloed, zou je denken. Omdat de leerlingen de macht kregen, vielen mijn lessen dus weg. De leerlingen wilden wel oefenen voor de atletiek van 16 februari. Ze oefenden hoe ze moesten wandelen en het zat erop. Leerkrachten gelukkig, want ze moesten geen les geven en de leerlingen gelukkig, want die moesten geen les volgen.

Dag 15: 16/02/2019

Zaterdag = uitstapdag. We besloten met de groep opnieuw naar Nelspruit te reizen. Daar bezochten we samen met een gids de Sudwala Caves. Ik reed met de auto tot in de bergen. De eerste maal dat ik met de auto bergen in ging. De auto was hier volgens mij niet zo goed op voorzien, want het optrekken ging niet zo goed. Ik mocht schakelen zoveel ik wilde, een slak ging in momenten nog sneller. Niet getreurd dachten we. Uiteindelijk zijn we de berg op geraakt en kon ons bezoek beginnen. Het weer sloeg om en het regende pijpenstelen. In België zijn we regen gewoon, maar als het hier in Zuid-Afrika regent, dan valt het echt met bakken uit de lucht. We bleven nog even zitten in de auto en gingen naar de caves. De gids die we hadden, vertelde ons over de hele geschiedenis van de sudwala caves en wat je allemaal kan bezoeken. Diezelfde avond vond er ook een concert plaats in de caves. Veel geluidsinstallaties hebben ze niet nodig. We deden de test met de groep Belgen die mee waren en zongen het volkslied. Inderdaad, de echo zat goed en was door ons goedgekeurd voor gebruik van die avond.

Daarna bezochten we het dinosauruspark, toen ik daar aankwam, moest ik onmiddellijk aan mijn neefjes denken. Ze zouden hier moeten geweest zijn, dan was het park een ware speeltuin voor hen.

Na het bezoek besloten we om terug naar huis te gaan. Omdat het zo hard regende, konden we met moeite zien waar we moesten rijden. Maar, we zijn gelukkig heelhuids terug thuis geraakt.

Dag 16: 17/02/2019

Uitslapen! Eindelijk! En of dat het uitslapen was. Ik werd pas om 9 uur wakker. Wat deed dit goed. Onze buren Tine, Sofie en Emily besloten om te verhuizen naar ons huisje. Want een huis voor zeven met maar twee mensen is te weinig. Toen iedereen terug geïnstalleerd was, gingen we om boodschappen naar de winkel. Iedereen koos een gerecht die zij wilde eten deze week. Zo maakt dit het kiezen van eten een stuk eenvoudiger én leuker. Omdat onze eerste volle lesweek maandag van start zou gaan, hebben we de hele middag gewerkt voor school. Het weer liet het ook niet toe om voor andere redenen naar buiten te gaan.

Dag 17: 18/02/2019

Een nieuwe lesweek ging van start. Mijn lesdag begon met koken in grade 12. Op het programma stond "choux pastis" of beter gekend als een kookdeeg voor soezen of eclairs. De leerlingen hadden dit nog nooit gemaakt. Ik bereidde mijn les zeer goed voor en ik was dus klaar voor mijn les. Ik kwam toe in de klas en begon het lokaal voor te bereiden. Mevrouw Danita kwam binnen en zei dat het volledige recept niet meer klopt. Alles moest aangepast worden, de hoeveelheden, de stappen en sommige producten. Flexibel opstellen dacht ik. De leerkracht vertelde mij dat ze het recept op haar blackbord in de keuken zal noteren om het gemakkelijk te maken. Ik keek rond mij en stelde mij de vraag: "Welk blackbord?". De leerlingen kwamen binnen en de leerkracht begon op de muur te schrijven. We zouden dit in België maar eens moeten doen. De leerlingen deden hun werk volgens het recept op de muur en de les was weeral snel voorbij.

Daarna volgde de eerste les Engels samen met Emily. We hadden een gepast onderwerp gekozen: Hoe maak je zaken duidelijk aan leerlingen die de taal niet spreken in jouw klas?”. Daarna gaf ik voor de eerste keer een huiswerk mee. Zoek een artikel over dieren, want morgen is deze heel belangrijk. De dag vloog voorbij en we konden terug naar huis.

Dag 18: 19/02/2019

Dinsdag is altijd toetsdag, samen met de woensdag en de donderdag. De uren starten dus later dan anders. Mijn eerste les was terug herhaling in grade 9. Seppe en ik hadden weer veel leerstof voorzien. Thema 2 als herhaling. Misschien moet dit wel lukken dachten we. Helaas, weer geen geluk. Opnieuw moesten we vanaf nul starten.

Daarna volgde mijn eerste les wiskunde. Samen met Casey herhaalden we de exponenten. De leerlingen waren dolenthousiast en hadden de leerstof enorm goed onder de knie. See you tomorrow juffrou Justine en de les was voorbij.

Ik moest me vlug haasten naar mijn les Engels, want als je maar 35 minuten krijgt en je bent al 5 minuten te laat, dan kan je maar heel weinig meer doen. De leerlingen kwamen de klas binnen en moesten bij het binnenkomen een kaartje trekken met daarop Belgische voedingsspecialiteiten. Zo werd iedereen in duo's gevormd. Alvorens de opdracht uit te leggen, leerden we de leerlingen die specialiteiten uitspreken. Mevrouw Rheta moest enorm lachen met de uitspraak. Maar wij ook met hoe de leerlingen sommige zaken uitgesproken hadden.

Na het ludieke momentje konden ze hun opdrachten doen.

Om de dag af te sluiten spraken we met de hele groep af om de verjaardag van Emily te vieren. Als toekomstig leerkracht voeding vond ik het de ideale gelegenheid om voor de eerste keer ook echt te bakken. De jarige koos een vanillecake. En of hij gesmaakt heeft.

Dag 19: 20/02/2019

De dag begon opnieuw met aardrijkskunde. Aangezien we gisteren niet ver waren gekomen, begonnen we kort met een herhaling om zo verder in te gaan op de les. De leerlingen kregen een oefening om te zien of ze het echt begrepen en iedereen had de oefeningen juist.

De bel ging en er was opnieuw kookles. De allereerste kookles van grade 10. Door de elektriciteit die hier vaak niet werkt, konden de leerlingen nog geen enkele keer koken. Echte flapjacks of plaatkoekies stonden op het menu. Een typisch gerechtje in Afrika. Een kleine pannenkoek die een beetje moet rijzen. Aangezien het niet haalbaar is om hier altijd nieuwe gerechten uit te testen, was het voor mij ook een groot vraagteken hoe de pannenkoeken eruit gingen zien. De leerlingen waren dolenthousiast om eindelijk te mogen koken en ik had de groep onmiddellijk mee. Wat een zalig gevoel om tijdig uit de klas te zijn. Trots op grade 10. Ik hou ervan om mijn passie met hen te delen.

Mijn laatste lesuur kon niet doorgaan. Alle Belgische studenten kregen de opdracht om te babysitten in verschillende klassen. De leerkrachten moesten weg, maar de leerlingen moesten blijven. Ik beloofde grade 6 meer te vertellen over België als ze hun werk volledig klaar hadden.

Dag 20: 21/02/2019

Laatste dag echt lesgeven van de week en dan weekend. Lesgeven over de ‘gaarmaakmethodes’ in Afrika. Niet alle methodes hebben dezelfde naam zoals bij ons. Dus ik moest mezelf wat bijschaven. Aangezien de leerlingen hier alleen maar les kennen als luisteren en noteren, had ik een klein spel gemaakt met definities en foto's. Mevrouw Danita stond versteld dat je zoiets kon doen. Heel weinig werk en enorm leuk voor de leerlingen.

Daarna volgde de les natuurwetenschappen. Casey en ik kwamen toe in de klas en Adele vertelde ons dat ze al de helft had gegeven. We keken naar elkaar en hoopten dat het goed kwam. De leerlingen stelden zoveel vragen over de leerstof dat we uiteindelijk genoeg hadden met wat we hadden voorbereid. Wat een geluk.

Aangezien het "weekend" was en het kwik naar 36 graden steeg, besloten we om heel de middag te zwemmen. De groep van BAKO legde kort uit wat we op hun sportdag moesten doen en onze dag was alweer afgelopen.

Dag 21: 22/02/2019

Joehoe, sportdag. Voor de leerlingen van het Komati Care Centrum dan toch. Wij gingen mee als begeleiders. Onze sportkleren aangetrokken en we vertrokken. Aangekomen op school werden we door de kinderen opnieuw hartverwarmend ontvangen. Dolgelukkig zijn ze als ze jou zien. De leerlingen dansten en daarna volgde hun ontbijt. Het ontbijt die de kleuters van thuis krijgen zijn lolly’s of chips. De school streeft ernaar om gezonde voeding aan te bieden. Ze krijgen dus elke dag een ontbijt en een middagmaal. Voor het ontbijt volgt altijd een kort gebed. De kinderen werden verdeeld in groepen en de dag kon beginnen. Om de dag af te sluiten speelden we waterspelletjes met hen. Marietjie, de bazin van de school, betaalt voor het water en zij wilde dat de leerlingen waterspelletjes konden spelen. Ik sprak nog met een leerkracht over hoe de leerlingen hun leven in de middag eruit ziet en hoe ze naar huis gaan. De meeste leerlingen van 1ste, 2de en 3de kleuter gaan op zichzelf naar huis in hun sloppenwijk. Sommige leerlingen moeten soms nog werken om iets van geld te hebben. Dat zijn er niet veel, maar het zijn er wel enkele. De leerkracht vertelde mij ook waar zij woont en hoe ze zich voelt. Ik was blij dat we overgingen naar een volgend programma van de dag, want emotioneel werd het mij toch even te veel. Ik kan mij niet inbeelden dat je echt zo leeft, ook al zie ik het echt met mijn eigen ogen. De leerkracht zag dat ik het moeilijk had en zei mij dat ik mij geen zorgen moest maken over hoe ze leefden dat ze best wel gelukkig is.

Dag 22: 23/02/2019

Uitstappen! Om 6 uur ging de wekker, want we hadden om 9.30u een afspraak in Nelspruit met mensen die paarden hebben. Met hen deden we een wandeling in de bossen op de staart van de Drakensberg. Met een bang hartje sprong ik op het paard. ‘Sta op’, riep Casey, ‘hij moet plassen’. En daarna volgde nog een kakje ook. Ik had het gevoel dat mijn paard lui was. Toen ik dat luidop zei, begon het paard even te galopperen. De begeleider achter mij zei dat ik gewoon aan de teugels moest trekken. Al een geluk dat Kingslee het paard ook onmiddellijk stopte. Daarna gingen we een pannenkoek gaan eten in een plaatselijk restaurantje.

Sommigen onder ons hadden wat kleren nodig, daarom besloten we naar een winkelcentrum te gaan. En wat voor een winkelcentrum. Met een cinema, een bowling, een trampolinepark… zalig.